Geschiedenis van Los Alcazares 2

Geschiedenis van Los Alcázares

Visser in de milieuenclave Mar Menor Murcia

Kaart van Campo de Cartagena en de kust van Mar Menor. XVIII Eeuw Regio Murcia Digitaal

   De gemeente Los Alcázares, bevoorrecht gelegen in het centrum van de Mar Menor,

wordt voorgesteld als een overgangsgebied tussen het mariene ecosysteem van de lagune en het terrestrische ecosysteem van de Campo de Cartagena, een bepalende factor voor het ontstaan en de ontwikkeling ervan. De open baai werd gevormd door orogenische bewegingen die het grote zeebekken in de protohistorie deden kantelen, waardoor de toegang en de doorvaart van boten van verschillende volkeren mogelijk werd, waarvan de archeologische erfenis door de eeuwen heen is blootgelegd.

   In het begin waren deze nederzettingen erg klein, maar ze namen toe naarmate de zandige zeereep van La Manga zijn basisstructuur geconsolideerd. Op die manier werd de keermuur gesloten en werd de toegang tot het binnenste van de lagune bemoeilijkt, wat een grotere mate van veiligheid garandeerde voor de kolonies van primitieve kolonisten.

   Hoewel in Los Alcázares geen prehistorische overblijfselen zijn gevonden, zijn in de omgeving van Cabo de Palos sporen gevonden van een Eneolithische habitat, uit de Brons I periode, een fase van de prehistorie waarin wapens en gebruiksvoorwerpen begonnen te worden gemaakt met de legering van koper en tin, waardoor een harder metaal dan koper werd verkregen.

   Deze vondsten getuigen ervan dat de meest verre voorouders van Marmenor zich rond 2.500 jaar v.C. aan de visvangst wijdden. Later bevestigen overblijfselen van onder water gezette amforen, gezonken schepen, wanden van vlotten voor de vervaardiging van gezouten vis, oude wegen, waterreservoirs, vestingwerken..., de aanwezigheid van Feniciërs, Tyriërs, Grieken en Romeinen in de Mar Menor.